XVI Ogólnopolska Konferencja Szkoleniowa „Edukacja w cieniu choroby. Wsparcie ucznia i nauczyciela w sytuacjach trudnych”

26 października 2025 roku w Młynach Rothera w Bydgoszczy odbyła się XVI Ogólnopolska Konferencja Szkoleniowa zatytułowana „Edukacja w cieniu choroby. Wsparcie ucznia i nauczyciela w sytuacjach trudnych”. Organizatorem wydarzenia był Zespół Szkół nr 33 dla Dzieci i Młodzieży Przewlekle Chorej w Bydgoszczy we współpracy z Wydziałem Pedagogiki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego oraz Kujawsko-Pomorskim Centrum Edukacji Nauczycieli w Bydgoszczy.

Konferencja została objęta honorowym patronatem Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego Piotra Całbeckiego oraz Kujawsko-Pomorskiego Kuratora Oświaty Grażyny Dziedzic. Partnerami wydarzenia byli Fundacja Orange, która po raz kolejny wsparła działania szkoły, oraz Młyny Rothera, które udostępniły swoją wyjątkową przestrzeń, sprzyjającą spotkaniom i wymianie doświadczeń.

W konferencji uczestniczyło 160 osób – nauczycieli, pedagogów, psychologów, dyrektorów szkół, studentów oraz przedstawicieli instytucji oświatowych. Każdy z uczestników otrzymał przypinkę motywującą, symboliczny znak solidarności, empatii i wspólnoty.

Uroczystego otwarcia konferencji dokonała prof. Elżbieta Okońska, Prodziekan Wydziału Pedagogiki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Następnie głos zabrała Izabela Maciejewska, Dyrektor Zespołu Szkół nr 33, która podkreśliła, że praca szkoły szpitalnej to codzienne towarzyszenie uczniom w trudnych momentach choroby i pokazywanie, że nauka może być źródłem siły, radości i nadziei. W imieniu organu prowadzącego uczestników przywitała Eliza Kaczmarek, Dyrektor Departamentu Edukacji Urzędu Marszałkowskiego, a w imieniu Kujawsko – Pomorskiego Kuratora Oświaty ciepłe słowa do uczestników skierowała Anna Borysiak, Dyrektor Wydziału Strategii i Rozwoju.

Pierwszy wykład pt. „Uczenie się nauczycieli w miejscu pracy – w perspektywie teorii złożoności” wygłosiła dr hab. Hanna Kędzierska, prof. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W swoim wystąpieniu podkreśliła znaczenie środowiska pracy, relacji i współpracy jako nieodzownych elementów rozwoju zawodowego nauczyciela. Zwróciła uwagę na ideę „trzeciej przestrzeni” – miejsca wolnego od formalnych ról, w którym możliwa jest autentyczna rozmowa i wspólne poszukiwanie sensu w edukacji.
Refleksją, która pozostaje z uczestnikami, jest przekonanie, że prawdziwe uczenie dzieje się właśnie tam, gdzie spotyka się człowiek z człowiekiem, a dialog staje się źródłem wzajemnego rozwoju.

Kolejna prelegentka, Justyna Suchecka – dziennikarka edukacyjna, autorka książek o młodzieży i współczesnej szkole – w wystąpieniu „Jak różne pokolenia mogą razem tworzyć zdrową szkołę?” mówiła o potrzebie zrozumienia, szacunku i współpracy między generacjami. Zwróciła uwagę, że szkoła jest wspólną przestrzenią, w której każdy niezależnie od wieku i doświadczenia może się uczyć i wzrastać. Wnioskiem, który płynie z jej słów, jest to, że prawdziwa siła edukacji rodzi się z tego, co nas łączy, a nie z tego, co dzieli. Spotkanie autorskie poprowadził prof. Roman Leppert z UKW, a uczestnicy mieli możliwość zadawania pytań dziennikarce.

Następnie dr hab. Beata Antoszewska, prof. UWM, w wykładzie „Edukacja dzieci leczonych onkologicznie” podkreśliła, że dla dziecka dotkniętego chorobą nowotworową szkoła staje się często kotwicą normalności – miejscem, które wspiera, uczy i daje siłę do walki z trudnościami. Edukacja w takich warunkach to nie tylko przekazywanie wiedzy, ale przede wszystkim tworzenie relacji opartej na zrozumieniu i nadziei.

Po przerwie uczestnicy wysłuchali koncertu Michała Łangowskiego – muzyka, autora tekstów i kompozytora, którego występ był pełen refleksji, ciepła i wrażliwości. Artysta swoją muzyką przypomniał, że słowo i dźwięk mogą być formą wsparcia i otuchy.

W drugiej części konferencji Joanna Skiba, suicydolożka i ekspertka platformy „Życie Warte Jest Rozmowy”, podzieliła się refleksjami w wystąpieniu zatytułowanym „Zachowania samobójcze i autoagresywne u dzieci i młodzieży – zrozumieć, aby mądrze pomagać”. Zwróciła uwagę, że życie jest podróżą, w której kryzys stanowi naturalny, choć trudny element ludzkiego doświadczenia. Uczyła, jak ważne jest zauważyć, zapytać i zareagować – z empatią, uważnością i gotowością do pomocy. Pozostawiła uczestników z refleksją, że warto szukać wsparcia i nie bać się prosić o pomoc, bo każdy gest troski może uratować życie.

Wydarzeniu towarzyszyła również wystawa prac uczniów pt. „Mój Smutko-Zjadek”, prezentująca wyjątkowe maskotki zaprojektowane przez dzieci – symbol oswajania smutku i potrzeby rozmowy. Wybrane prace przekazano prelegentom w geście wdzięczności.

Konferencja zakończyła się wspólnym przekonaniem, że edukacja – zwłaszcza w cieniu choroby i trudnych doświadczeń – wymaga nie tylko wiedzy i kompetencji, ale przede wszystkim empatii, uważności i współdziałania. To one pozwalają dostrzec w drugim człowieku jego siłę, emocje i potencjał.

Organizatorzy wyrazili wdzięczność wszystkim uczestnikom za obecność, otwartość i współtworzenie przestrzeni dialogu, w której edukacja staje się miejscem spotkania, wsparcia i nadziei.

Opracowanie: Joanna Grochowska