Rówieśnicy Niepodległej

Życie najstarszych mieszkańców regionu jest klamrą, która łączy dziesięciolecia, towarzyszy całej współczesnej historii naszej ojczyzny. Ich losy są symbolem losów naszego kraju. Jesteśmy wdzięczni za świadectwo, za proste, osobiste opowieści, dlatego z wielką przyjemnością honorujemy nestorów mieszkających w regionie najwyższym wojewódzkim odznaczeniem, medalem Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis

 

Piotr Całbecki

Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego

 

W roku stulecia odzyskania niepodległości w sposób szczególny honorowaliśmy rówieśników Niepodległej, świadków historii odrodzenia Polski po 1918 roku. Z myślą o nich Urząd Marszałkowski wybił specjalną edycję Medalu Marszałka Województwa Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis. Kwietniowa sesja sejmiku województwa, w której wzięło udział dziewięcioro seniorów w wieku od stu do stu sześciu lat, była początkiem serii spotkań, które kontynuujemy do dziś. Każde spotkanie jest dla nas niezwykłym wydarzeniem, bo dzięki nim poznajemy historię naszego kraju od najprostszej, osobistej strony.

Medale Unitas Durat pragniemy wręczyć każdemu mieszkańcowi naszego województwa, który ukończył setny rok życia.

Zapraszamy do kontaktu rodziny stulatków i osób mających więcej niż sto lat, którym do tej pory nie wręczyliśmy medalu. Prosimy o kontakt pod numerem telefonu 56 62 18 344 oraz adresem e-mail: stulatkowie@kujawsko-pomorskie.pl .

W zakładce Rówieśnicy Niepodległej publikujemy biogramy i fotografie wszystkich uhonorowanych medalem Unitas Durat Palatinatus Cuiaviano-Pomeraniensis.

 

Józef Zakrzewski, fot. Andrzej Goiński dla UMWKP

Józef Zakrzewski

Józef Zakrzewski urodził się 3 września 1921 roku w Zwoleniu (województwo mazowieckie) jako najstarsze z pięciorga dzieci Feliksa i Ludwiki. Rodzice prowadzili gospodarstwo rolne oraz sklep masarski, w którym sprzedawali własne wyroby. Po ukończeniu szkoły podstawowej zamieszkał w internacie Szkoły Zawodowej w Liskowie (województwo wielkopolskie), gdzie kontynuował naukę. W ramach zajęć brał udział w obozie przysposobienia wojskowego II stopnia w Rozewiu (województwo pomorskie).
Czytaj dalej
Helena Michoń, fot. Szymon Zdziebło dla UMWKP

Helena Michoń

Helena Michoń, z domu Plewka, przyszła na świat 8 grudnia 1921 roku w Rokitnie (powiat lubartowski, województwo lubelskie). Wychowywała się pod opieką dwóch ciotek, ponieważ jej matka zmarła wkrótce po porodzie. Życie pani Heleny od najmłodszych lat było wypełnione ciężką pracą, nie było w nim czasu na dziecięcą zabawę czy edukację. Od 14 roku życia pracowała w majątku hrabiowskim w pobliskiej miejscowości Niemce (powiat lubelski). Czas wojny wspomina jako ciągłe rabunki i przemoc.
Czytaj dalej
Helena Coda, fot. Filip Kowalkowski dla UMWKP

Helena Coda

Helena Coda z domu Kotowska urodziła się 28 września 1921 roku w Feldheim (Niemcy) podczas podróży powrotnej, pracujących za granicą, rodziców Adama i Ludwiki do kraju. Rodzina zamieszkała w Niwiskach (województwo łódzkie), gdzie dorastała razem z czterema braćmi. Osiemnaste urodziny obchodziła w opanowanym wojną kraju. Razem z ojcem i jednym z braci w listopadzie 1939 roku została wysłana na roboty przymusowe na terytorium III Rzeszy. Początkowo pracowała na gospodarstwie rolnym w Thuldorf niedaleko Rostocku, gdzie była wyjątkowo źle traktowana przez właściciela. Następnie, razem z ojcem została przeniesiona do Willershagen i aż do końca drugiej wojny światowej pracowała na roli.
Czytaj dalej