24 kwietnia 1922 roku Janina Winiarska urodziła się w Rykach w ówczesnym województwie warszawskim (obecnie lubelskie). Córka Antoniego i Marianny jako nastolatka, około 1934 roku, wraz z rodziną przeprowadziła się na Kujawy i Pomorze.

Genowefa Bieżuńska, z domu Suszyńska, urodziła się 10 kwietnia 1922 roku w Radzikach Dużych (powiat rypiński). Córka Władysława i Zofii wychowywała się na rodzinnym gospodarstwie rolnym. Podczas II wojny światowej skierowana była do prac przymusowych w niemieckim gospodarstwie rolnym w Malborku.

Helena Sobierajska, z domu Pilewska, urodziła się 28 marca 1922 roku w Tupadłach (powiat lipnowski). Była najstarszą córką w rodzinie, jej młodsi bracia już nie żyją. Jej rodzice, Stefania i Stanisław pracowali w rolnictwie. Rodzina wyemigrowała zarobkowo do Francji, gdy pani Helena miała 4 lata. W 1933 Pilewscy powrócili do ojczyzny i ponownie zamieszkali w gospodarstwie rolnym odziedziczonym po rodzicach. Pani Helena ukończyła 4 klasy szkoły podstawowej.

Mieczysław Kieszkowski, syn Józefa i Jadwigi, urodził się 29 marca 1922 roku w Pilichowie (powiat radziejowski). Miał siedmioro rodzeństwa, czworo braci i trzy siostry. Kieszkowscy przeprowadzili się do pobliskiego Starego Radziejowa, gdzie w tamtejszej szkole pan Mieczysław ukończył 4 klasy. Pracował w gospodarstwie rolnym rodziców aż do wybuchu II wojny światowej.

Stanisława Judek pochodzi z Kresów Wschodnich. Urodziła się 22 marca 1922 roku w Stanisławowie, leżącym wówczas w granicach naszego kraju, a obecnie na Ukrainie. W 1945 roku z rodziną przeprowadziła się do Zielonej Góry.

Łucja Rahn, z domu Zaborowska, urodziła się 22 marca 1922 roku w Sampławie (województwo warmińsko-mazurskie). Jeszcze jako dziecko, z rodzicami i rodzeństwem, przeprowadziła się do Małego Rudnika pod Grudziądzem, gdzie uczęszczała do szkoły. Po jej ukończeniu, u boku ojca jako młodociana, pracowała w ówczesnej fabryce H-V w Grudziądzu, zajmującej się odlewaniem żelaza i emaliowaniem.

Pelagia Stefania Warynica, z domu Nagorzycka, urodziła się 16 marca 1922 roku w Toruniu. Córka Łukasza i Weroniki miała pięcioro rodzeństwa, troje braci i dwie siostry. Pani Pelagia jako jedyna z domu cieszy się długowiecznością. W młodości uczęszczała do szkoły czeladniczej, w której kształciła się na modystkę. Mimo nabycia wykształcenia i umiejętności w tworzeniu kapeluszy nie pracowała w swoim zawodzie.

Joanna Wrutniak urodziła się 12 marca 1922 roku w Oblasach w województwie lubelskim. Jako najstarsze dziecko odpowiedzialnie pomagała rodzicom w opiece nad pięciorgiem rodzeństwa, angażowała się również w prace domowe.

Marianna Gąsiorek pochodzi z Bielowic w powiecie opoczyńskim, w dawnym województwie kieleckim. Córka Heleny i Franciszka urodziła się 20 lutego 1922, miała trzy siostry. Czas wojennych represji spędziła w domu rodzinnym, wówczas na roboty przymusowe na terenie Niemiec trafiła jedna z jej sióstr. Z pasją oddawała się tkaniu na krośnie, przędzeniu na kądzieli, tworzyła tak zwane pająki ze słomy zdobione kwiatami.

5 marca 1922 roku w Adaminowie (powiat włocławski) urodziła się Janina Kozłowska, z domu Radolińska. Córka Ignacego i Stanisławy miała trzy siostry: Annę, Helenę i Mariannę. Była najmłodsza z rodzeństwa. Gdy miała 7 lat jej matka zmarła, wspomina to jako wielką i bolesną stratę. Rok później ojciec pani Janiny związał się z Heleną Kuczyńską. Seniorka dobrze wspomina swoją drugą matkę. W 1929 roku rozpoczęła naukę w nowo otwartej szkole podstawowej w Smólniku (powiat włocławski), którą ukończyła w 1936 roku.