Rówieśnicy Niepodległej

Zbigniew Poleski, fot. z archiwum rodzinnego
Zbigniew Poleski, fot. z archiwum rodzinnego

Zbigniew Poleski

W czasie II wojny światowej walczył na froncie, przeszedł cały szlak bojowy docierając na teren Niemiec. Wcześniej brał udział w konspiracji, za co po wojnie został odznaczony Krzyżem Armii Krajowej. Kombatant ukończył studia na Wydziale Chemii Politechniki Szczecińskiej. Jeszcze niedawno można było spotkać go spacerującego po bydgoskim Myślęcinku.

 

Zbigniew Poleski urodził się w Krzyżyku Iłowskim, w powiecie sochaczewskim (gmina Iłów), 18 lutego 1924 roku. Jego ojciec Kazimierz był nauczycielem, mama Karolina prowadziła dom i wychowywała dzieci. Pan Zbigniew miał siostrę i brata. W rodzinnej miejscowości ukończył szkołę. Po wybuchu wojny, jako kilkunastoletni chłopiec wstąpił w szeregi Związku Walki Zbrojnej, był łącznikiem. Bronił ojczyzny jako żołnierz Armii Krajowej. W czasie okupacji pod pseudonimem „Kieł” walczył w szeregach plutonu Tadeusza Drzewieckiego pseudonim „Korda”. Następnie dostał powołanie do armii Wojska Polskiego. Przeszedł cały szlak bojowy docierając na tereny Niemiec. Swoją drogę wojenną zakończył w stopniu porucznika w grudniu 1945 roku.

 

W latach 50. podjął pracę w Zakładach Chemicznych Boruta w Zgierzu, a dziesięć lat później przeniósł się do Zakładów Chemicznych w Bydgoszczy, w których pracował aż do emerytury. Ma dwie córki. Doczekał się trojga wnuków, z których jest bardzo dumny.

 

Jego pasją było łowiectwo, był sędzią sądu łowieckiego. Podczas polowań zawsze towarzyszyły mu psy, bez których nie wyobrażał sobie życia. Zwykł mówić – Nikt Ciebie nie będzie tak bezwarunkowo kochał, jak Twój pies.  W wolnym czasie wędkował i pływał. Pan Zbigniew lubi spacery, radość daje mu wypoczynek na świeżym powietrzu. Szanuje przyrodę, dba o nią, zwłaszcza w najbliższym otoczeniu. W życiu kieruje się fundamentalnymi zasadami, zawsze reaguje w przypadku przekroczenia granic. Kocha swoją ojczyznę i naturę. Dużo wymaga od siebie i innych. Za swoje dokonania został odznaczony Krzyżem Partyzanckim (1982), Krzyżem Armii Krajowej (1993), Srebrnym Medalem „Zasłużonym na polu chwały” (1945), Medalem za udział w walkach o Berlin (1976), Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 (1983) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1980).

 

Biuro Prasowe Urzędu Marszałkowskiego

 

luty 2024 r.