Jadwiga Górna, córka Marianny i Józefa Pawlikowskich, urodziła się 15 października 1919 roku w Elgiszewie (powiat golubsko-dobrzyński). Miała dwoje rodzeństwa – brata i starszą siostrę. Rodzice Pani Jadwigi osiedlili się w Elgiszewie w czasie I wojny światowej. Wcześniej mieszkali w Stanach Zjednoczonych. Do ojczyzny powrócili z pobudek patriotycznych. Posiadali niewielkie gospodarstwo, z którego się utrzymywali.

Eleonora Wawrzyniak urodziła się 21 stycznia 1914 roku w Łabiszynie (powiat żniński) jako jedno z sześciorga dzieci Marianny Gądeckiej i Wincentego Semrau.

Stefania Dąbrowska, córka Agnieszki i Andrzeja Kazimierczaków, urodziła się 20 sierpnia 1919 roku w Jaksicach (powiat inowrocławski). Tam wychowywała się i pobierała naukę. Matka Pani Stefanii zajmowała się domem i opieką nad licznym potomstwem. Ojciec pracował u właściciela ziemskiego. Po latach majątek przeszedł na rodzinę Kazimierczaków. Gospodarstwo nastawione było na uprawę ziemi.

Eufemia Bolinowska, córka Rozalii i Jana, urodziła się 16 lipca 1919 roku w Katarzynce, na terenie dzisiejszego Torunia.

Zofia Bubacz urodziła się 31 marca 1919 roku w miejscowości Stany na podkarpaciu, jako siódme z ośmiorga dzieci Ewy Surowiec i Marka Kozioła.

Leopolda Witkowska, najstarsza mieszkanka gminy Łubianka urodziła się 17 listopada 1919 roku w Bierzgłowie i przez całe swoje życie jest związana z tą miejscowością.

Henryk Gajewski to jeden z twórców powojennej bydgoskich urologii

Helena Szymborska, córka Genowefy i Józefa Olszewskich, urodziła się 5 sierpnia 1919 roku w Osówce (gmina Czernikowo, powiat toruński), jako jedno z jedenaściorga dzieci. Wychowała się w rodzinnej miejscowości, a w okresie wojennym rodzina Olszewskich została deportowana w pobliskie lasy, gdzie zginęli ojciec pani Heleny i Jasia, jedna z jej siedmiu sióstr.

Eugenia Drobnicka (z domu Popiel) urodziła się 17 sierpnia 1919 roku w Jacowcach niedaleko Tarnopola w dzisiejszej Ukrainie. Miała dwoje rodzeństwa. Dzieciństwo i młodość spędziła w rodzinnej miejscowości. Podczas II wojny światowej była łączniczką w partyzantce. Często wspominała o konieczności częstych ucieczek z miejsca zamieszkania w obawie przed atakami Ukraińców.

Wanda Łukasiewicz, córka Adeli i Antoniego Sługockich, urodziła się 30 września 1919 roku  w Panowicach (powiat Podhajce, województwo tarnopolskie), na obecnej Ukrainie. Pani Wanda miała dwoje rodzeństwa: brata Zygmunta i siostrę Janinę. Tata i brat zmarli na Kresach, a pani Wanda z mamą i siostrą zostały przymusowo przesiedlone w 1945 roku -  najpierw do Krakowa, a po kilku miesiącach, na zaproszenie rodziny przyjechały do Torunia. Urząd repatriacyjny przydzielił im gospodarstwo rolne w Papowie Toruńskim.