Stanisława Władysława Kuca
W młodości odważnie działała w partyzantce, będąc łączniczką Armii Krajowej Obwodu Opatów niejednokrotnie ryzykowała transportując dokumenty. To także wzorowa gospodyni domowa, matka trojga dzieci, mistrzyni domowych wypieków.
Urodziła się 31 marca 1924 roku na terenie dzisiejszych Niemiec. Jedna z trójki dzieci Marianny i Władysława Bukały. Jej ojciec zajmował się prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Gdy była młodą dziewczyną z rodzicami i rodzeństwem przeprowadziła się na kielecczyznę, tam poznała swojego przyszłego męża Antoniego Kucę. Na ślubnym kobiercu stanęli 16 października 1946 roku. Początkowo mieszkali w województwie zachodniopomorskim w Zalesiu i Lipce, by ostatecznie osiąść w Zamartym (powiat tucholski). Tam pracowali do czasu przejścia na emeryturę w firmie produkującej sadzonki, Hodowla Ziemniaka. Doczekali się trojga dzieci, ośmiorga wnucząt, dziewiętnaściorga prawnucząt i czworga praprawnucząt. Zostali uhonorowani medalem, za 65-lecie wspólnego pożycia.
Okres II Wojny Światowej odcisnął piętno na życiu Stanisławy. Trudno jej opowiadać o doświadczeniach tamtych czasów. Służyła jako łączniczka Armii Krajowej „Jagoda”, angażowała się w pomoc partyzantom. Niejednokrotnie ryzykowała swoim życiem, przewożąc dokumenty ukryte między innymi wśród ziemniaków.
Kombatantka jest członkinią Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD).
Dopóki kondycja jej na to pozwala lubiła piec; bułki mleczne, drożdżówki i chleby w jej wykonaniu były prawdziwym majstersztykiem. Jest prawdziwą domatorką, ceni sobie czas spędzany z najbliższymi. Aktualnie nie gardzi oglądaniem seriali. Mieszka z córką w spokojnej okolicy, wśród życzliwych sąsiadów.
Beata Krzemińska
rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego
kwiecień 2024 r.