Zdrowie

Grafika wykonana w programie CANVA, autor Beata Wąsik

Światowy Dzień Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)  to ogólnoustrojowa choroba uszkadzająca oskrzela, miąższ płuc oraz naczynia płucne. Specyfiką tej choroby jest postępujące zmniejszenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Rozwój tych symptomów następuje u osób mających za zwyczaj objawy kliniczne przewlekłego zapalenia oskrzeli lub rozedmy płuc.

 

Najważniejszym badaniem w przypadku tej choroby jest spirometria, polegająca na sprawdzeniu czynności układu oddechowego. Podczas badania spirometrycznego mierzy się objętość i pojemność płuc oraz przepływy powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach w różnych fazach cyklu oddechowego.

W czasie pandemii COVID-19 w bardzo trudnej sytuacji znalazły się m.in. osoby chorujące na POChP.  Pod koniec roku 2020 czasopismo „Terapia” opublikowało artykuł pt.: „Rola kontroli przewlekłych chorób obturacyjnych płuc w dobie COVID-19”.[1], w którym zwrócono uwagę na ważną rolę stosowania leczenia lekami w postaci aerozoli drobnocząsteczkowych podawanych z suchego proszku i inhalatorów ciśnieniowych, co skutkuje dobrym odkładaniem się w drogach oddechowych i ma szczególne znaczenie w dobie pandemii COVID-19, przy zwiększonym ryzyku utraty kontroli przez pacjentów z chorobami układu oddechowego narażonych na zakażenie SARS-CoV-2. Dobrze kontrolowana POChP wiąże się ze zmniejszeniem liczby zaostrzeń, co jest głównym celem leczenia przewlekłych chorób płuc.

 

Z kolei w czasopiśmie „Pneumonologia Polska” w roku 2022 artykuł pt. „Ścieżka chorego na POChP w Polsce: stan obecny i pożądany kierunek zmian. Perspektywa specjalistów pulmonologów” przedstawiono opinię 12 ekspertów w dziedzinie chorób płuc, reprezentujących ośrodki z całego kraju i posiadających doświadczenie w opiece nad chorymi na POChP. Raport końcowy przedstawiony w tej publikacji podaje jako główne problemy chorych m.in. późne rozpoznanie choroby (niewiedza pacjentów, późne kierowanie przez lekarzy POZ), ograniczoną dostępność badania spirometrycznego i specjalistów oraz brak właściwego przepływu informacji między lekarzem POZ a pulmonologiem.

 

Z zaproponowanych rozwiązań, które w opinii ekspertów mogłyby poprawić obecną sytuację było m.in. zwiększenie wiedzy społeczeństwa o POChP, poprawa i standaryzacja komunikacji lekarz POZ – pulmonolog oraz edukacja kadr medycznych (wszystkich szczebli opieki nad chorymi) na temat profilaktyki i terapii tej choroby.

 

Z okazji Światowego Dnia Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc wszystkim osobom borykającym się z tą chorobą życzymy szybkiego powrotu do zdrowia a służbom medycznym związanym z leczeniem POChP  – siły oraz wytrwałości.

 


[1] dr hab. n. med., prof. nadzw. Maciej Kupczyk oraz prof. dr hab. n. med. Piotr Kuna  Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, II Katedra Chorób Wewnętrznych, Uniwersytecki Szpital Kliniczny
im. N. Barlickiego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi