Bernadetta Kempiak (z domu Walkowiak)
ur.23 sierpnia 1925 roku – bydgoszczanka, związana także z Nową Solą (województwo lubuskie), aktywna uczestniczka życia lokalnych społeczności, znana z pogody ducha, samodzielności i przywiązania do rodziny.
Urodziła się w Bydgoszczy. Jej ojciec, Franciszek, był wojskowym, w randze dowódcy. Dzieciństwo spędziła w rodzinnym mieście wraz z bratem i siostrą, uczęszczając do szkoły położonej tuż obok koszarów wojskowych.
Wybuch II wojny światowej diametralnie odmienił losy rodziny. Jako bliscy wojskowego zostali przymusowo wysiedleni w okolice granicy ukraińskiej. Po zakończeniu wojny Bernadetta powróciła do Bydgoszczy i zamieszkała przy ul. Królowej Jadwigi. Podjęła pracę w sklepie, w którym w czasie okupacji pracowała przymusowo u niemieckiego właściciela.
Wkrótce poznała swojego przyszłego męża, Władysława. Po ślubie małżonkowie przenieśli się do Nowej Soli w województwie lubuskim. Władysław pracował jako milicjant, a wspólnie prowadzili również kiosk. Jubilatka aktywnie angażowała się w życie lokalnej społeczności – pełniła m.in. funkcję ławnika w sądzie. Doczekali się syna.
Po śmierci męża w 1987 roku Bernadetta zdecydowała się powrócić do Bydgoszczy, gdzie mieszkała również jej siostra. Rozpoczęła spokojniejsze życie na emeryturze.
Bernadetta Kempiak znana jest z samodzielności, uporu i bystrego umysłu. Z pasją czyta – szczególnie sagi rodzinne – oraz chętnie rozwiązuje krzyżówki. Lubi wspominać dawne czasy, wiele radości czerpała z kontaktów z wnukami, które często zabierała nad morze. Rodzina podkreśla jej poczucie humoru i życiową zaradność, mówiąc, że „potrafi kota ogonem obrócić”.
Obecnie prowadzi spokojne, osiadłe życie, ciesząc się dobrą pamięcią i pogodą ducha.
Beata Krzemińska
rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego
sierpień 2025 r.