Kujawsko-pomorskie zabytki. Zakończenie prac i kontynuacja prelekcji w listopadzie 2025 r.

Do 31 października 2025 roku przewidziano zakończenie prac konserwatorskich, restauratorskich i robót budowlanych w ramach Projektu „Wsparcie opieki nad zabytkami Województwa Kujawsko-Pomorskiego w 2025 roku”. Kolejni beneficjenci przeprowadzą prelekcje na temat zabytków i wykonanych prac. Listopadowe kalendarium prelekcji przedstawia się następująco:

9 listopada o godz. 12:00 w kościele p.w. Świętej Trójcy w Bydgoszczy, nazwa zadania: „Remont i konserwacja dachu z wymianą pokrycia kościoła p.w. Świętej Trójcy w Bydgoszczy – prezbiterium”.
9 listopada o godz. 11:30 w kościele w. św. Marcina Biskupa w Czarnowie, nazwa zadania: „Konserwacja polichromii wewnątrz kościoła parafialnego p.w. św. Marcina Biskupa w Czarnowie”.
9 listopada o godz. 11:30 w kościele p.w. św. Małgorzaty w Płużnicy, nazwa zadania: „Prace konserwatorskie i restauratorskie XVIII w. ołtarza bocznego p.w. św. Józefa z Dzieciątkiem w kościele p.w. św. Małgorzaty w Płużnicy, etap II”
11 listopada o godz. 9:00 w kościele p.w. św. Jana Chrzciciela w Sadłowie, nazwa zadania: „Rokokowy ołtarz boczny p.w. św. Antoniego z kościoła p.w. św. Jana Chrzciciela w Sadłowie – etap II”.
16 listopada o godz. 12:00 w kościele p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sypniewie, nazwa zadania: „Prace ratunkowe okien kościoła parafialnego p.w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sypniewie – etap II”.
22 listopada o godz. 18:30 w kościele p.w. św. Mikołaja w Inowrocławiu, nazwa zadania: „Konserwacja rzeźb św. Augustyna i św. Wojciecha z ołtarza głównego w kościele p.w. św. Mikołaja w Inowrocławiu”.
30 listopada o godz. 12:00 w kościele p.w. św. Michała Archanioła w Siedlimowie, nazwa zadania: „Prace konserwatorskie stalli prawej z prezbiterium i ławy kolatorskiej (krótszej) przy ścianie północnej nawy z kościoła parafialnego p.w. św. Michała Archanioła w Siedlimowie”.
30 listopada o godz. 9:00 w kościele p.w. Świętego Krzyża w Łowiczku, nazwa zadania: „Prace konserwatorskie przy zabytkach wewnątrz kościoła p.w. Świętego Krzyża w Łowiczku – etap II”.

Potencjał kulturowy województwa kujawsko-pomorskiego opiera się przede wszystkim na jego uwarunkowaniach historycznych oraz związanym z nimi bogatym dziedzictwie materialnym. Ważną rolę odgrywają również walory przyrodnicze regionu.

Szczególną cechą dziedzictwa województwa kujawsko-pomorskiego jest jego różnorodność, której naturalną osią wyznaczającą granice geograficzne i kulturowe jest rzeka Wisła. Ta wyjątkowa wartość wyróżnia nasz region na tle całego kraju. Jej źródła tkwią w wielowiekowej historii i stanowią fundament lokalnej tożsamości, kształtowanej na styku wielu historyczno-kulturowych obszarów wchodzących w skład województwa.

Prezentowany projekt jest kontynuacją działań podejmowanych przez samorząd województwa w latach ubiegłych, mających na celu ochronę, promocję i rozwój regionalnego dziedzictwa kulturowego.

Kościół pod wezwaniem Św. Trójcy w Bydgoszczy został zbudowany w latach 1910-1912 w stylu neobarokowym. Budynek kościoła jest murowany, trójnawowy, na planie krzyża łacińskiego – utworzonego z nawy głównej i transeptu. Ściany kościoła zbudowane są z czerwonej cegły, ułożonej w wątku krzyżowym. Przykrycie budowli stanowi dach dwuspadowy, o drewnianej więźbie.

Kościół w Czarnowie jest murowany z cegły z drewnianą dzwonnicą. W środku znajduje się jednoprzęsłowe prezbiterium, zamknięte ścianą prostą, od północnej strony prezbiterium – zakrystia. Kościół ma charakter jednonawowy, nawa dwuprzęsłowa, od północy kruchta łącząca nawę ze stojącą osobno drewnianą dzwonnicą. Dach kryty dachówką.

Gotycka świątynia p.w. św. Małgorzaty w Płużnicy została wzniesiona na początku XIV w. Wystrój świątyni tworzą w większości zabytki sztuki sakralnej datowane na XVIII w., reprezentujące sztukę dojrzałego baroku. Składa się na nie pięć ołtarzy, ambona, chrzcielnica oraz grupa Ukrzyżowanie na belce tęczowej. W prezbiterium znajdują się trzy ołtarze: główny oraz boczne, analogiczne, usytuowane na ścianie północnej i południowej tuż przy łuku tęczowym. Ołtarz główny datowany jest na poł. XVIII w. Sklepienie nawy pokrywa późnobarokowa polichromia, przemalowana w połowie lat 60-tych XX w. Najstarszym świadkiem dziejów kościoła jest zachowana w świątyni XIV-wieczna granitowa kropielnica z rytym na czarze ornamentem z wyobrażeniem m.in. budowli kościoła.

Dopełnieniem wystroju świątyni są ołtarze boczne, w tym ołtarz boczny p.w. św. Józefa z II poł. XVIII w.; rokokowy, zlokalizowany w prezbiterium, przy ścianie północnej.

Ołtarz boczny, rokokowy z kościoła w Sadłowie z obrazem olejnym św. Antoniego, zdobiony jest licznymi puttami i aniołami, w zwieńczeniu znajduje się gloria, płaskorzeźba i monogram. Stan zachowania partii złoconych jest zły i wymaga podjęcia prac konserwatorskich. Rzeźby są całkowicie przemalowane w niewłaściwym kolorze i technice. W spontanicznych odkrywkach pod grubymi nawarstwieniami widoczne są oryginalne złocenia i srebrzenia.

Kościół parafialny p.w. Św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sypniewie wzniesiony został w 1781 roku. Jest to świątynia barokowa, o ścianach konstrukcji ryglowej, wypełnionych cegłą paloną. Bogate wnętrze kościoła stanowi styl rokokowy. Kościół ma charakter halowy, z prostokątnym, węższym i niższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, flankowanym obustronnie przybudówkami – zakrystią i lożą kolatorską. Nawa jest poprzedzona dobudowaną kruchtą. Po wschodniej stronie znajduje się chór, wsparty na dwóch drewnianych słupach, dekorowanych.

Ołtarz główny z kościoła p.w. św. Mikołaja w Inowrocławiu pochodzi najprawdopodobniej z drugiej połowy XVIII wieku. Ołtarz jest w stylu rokokowym typu architektonicznego o jednokondygnacyjnym retabulum. Ołtarz został przeniesiony w 1820 roku z dawnego kościoła franciszkanów w Inowrocławiu.

Stalla w kościele p.w. p.w. św. Michała Archanioła w Siedlimowie znajduje się przy południowej ścianie prezbiterium kościoła. Jest to ławka o prostej formie stolarskiej, z przedpiersiem i wysokim zapleckiem, zdobionymi płaskorzeźbionymi płycinami. Ścianę frontową zdobi pięć płycin w formie stojącego prostokąta, zamkniętego od góry łukiem pełnym. Płyciny ujęte zostały w szerokie profilowane obramienie, każdą z nich oddziela od kolejnej niemal pełnoplastyczna kolumienka zwieńczona głowicą ze sterczynką.

Ołtarz główny w kościele w Łowiczku jest jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem kolumnami i pilastrami z obrazem i rzeźbami Piotra i Pawła. W jego centralnej części umieszczony jest obraz na płótnie z wizerunkiem Matki Bożej z Dzieciątkiem. W ołtarzach bocznych są obrazy Matki Bożej Różańcowym ze św. Dominikiem, św. Idzim i św. Antonim, a także rzeźbiony, drewniany krucyfiks. Ambona została osadzona na ścianie w kształcie pięciobocznej gondoli z profilowanym gzymsem z baldachimem.