Stanisława Glac
Stanisława Glac urodziła się 31 maja 1919 roku w Lubieniach, powiat jaworowski w województwie lwowskim w rodzinie Marcina i Agnieszki (zd. Chwiej) Schodzińskich.
Wyszła za mąż w 1940 roku za Józefa Glac i rok później urodziła córkę Teresę. W 1942 roku Niemcy wywieźli Józefa do Austrii, gdzie przebywał w okolicach miasta Linz, pracując ciężko przy transporcie drewna z gór. Krótko po wywózce męża, Stanisława wraz z dzieckiem zmuszona była do ucieczki przed Ukraińcami, którzy mordowali ludność, a także palili całe wsie. W trakcie ucieczki przeszła szlak z rodzinnej wsi do Leżajska, gdzie cudem uszła z życiem. W Leżajsku dotarła do rodziny męża, która ją przyjęła i tam doczekała końca wojny i powrotu męża z Austrii. Po powrocie Józefa nie mając dokąd wracać, gdyż ziemie wschodnie przejął ZSRR, podjęli decyzję wyjazdu na północ Polski do wsi Dworzysko w powiecie Świeckim, województwo pomorskie (dzisiejsze kujawsko-pomorskie), gdzie prowadzili gospodarstwo rolne. Czasy stalinowskie były dla nich bardzo trudne, gdyż nastała kolektywizacja gospodarstw, zakładano kołchozy, a że nie wstąpili do kołchozu byli szykanowani i prześladowani oraz obciążani obowiązkowymi dostawami dla państwa tzw. „planami”. Spowodowało to zmianę miejsca zamieszkania na Wielki Konopat, gdyż był on wolny od kolektywizacji. Tam ciężko pracowali na gospodarstwie. W latach 70-tych zdecydowali się na zakup działki i budowę domu w Przechowie (obecnie dzielnica Świecia). Józef zmarł 20 marca 1982 nie zdążywszy zamieszkać w nowo wybudowanym domu. Stanisława po przejściu na emeryturę przeprowadziła się do Przechowa, gdzie mieszka do dziś.
