Pelagia Nowak
Pelagia Nowak przez większość życia mieszkała w miejscowości Dobre w powiecie radziejowskim, do Bydgoszczy przeprowadziła się w 1990 r.
Pelagia Nowak z domu Waszak, urodziła się 28 kwietnia 1918 r. w miejscowości Smarglin w gminie Dobre w powiecie radziejowskim, gdzie jej rodzice mieli małe gospodarstwo rolne. Była jednym z ośmiorga dzieci w rodzinie. Jak większość wiejskich dzieci w tamtych czasach skończyła tylko szkołę podstawową. Już jako dziecko pomogła też w gospodarstwie. Po wybuchu II wojny światowej, jako dwudziestoparoletnia dziewczyna pracowała w pobliskich gospodarstwach należących do Niemców i w ten sposób przeżyła okupację, unikając wywiezienia na roboty do Niemiec. Po wojnie, w 1948 roku wyszła za mąż. Jej mąż Stanisław przez całe życie pracował w mleczarni w miejscowości Dobre. I w tej też miejscowości pani Pelagia osiadła z nim na małym gospodarstwie. Tutaj także na świat przyszło ich pięcioro dzieci: Jadwiga, Alina, Roman, Mariola i Ewa. Swoje dorosłe życie pani Pelagia poświęciła opiece i wychowaniu dzieci, które kolejno po ukończeniu miejscowej szkoły opuszczały dom rodzinny, udając się do większych miast najpierw po nauki, a potem w poszukiwaniu pracy. I tak wszyscy, gdy już usamodzielnili się – jak żartuje pani Pelagia – „opuścili Dobre na dobre”. Po śmierci męża w 1990 roku pani Pelagia także opuściła miejsce, z którym była związana była przez większość swojego życia i przeniosła się do córki Marioli do Bydgoszczy. Pani Pelagia doczekała się czworga wnucząt (3 wnuczki i 1 wnuka) oraz dwojga prawnucząt. Zawsze była osobą uśmiechniętą, spokojną i ugodową, jak rzadko się już dziś spotyka. Starała się zachowywać w życiu umiar i wiarę, że dzień jutrzejszy o będzie lepszy od poprzedniego.
