Janina Ślusarczyk
Janina Ślusarczyk przyszła na świat 16 listopada 1922 roku w miejscowości Czerników Opatowski (obecnie województwo świętokrzyskie). Miała troje braci i siostrę. Młodość nie była dla niej łaskawa; w wieku 13 lat straciła matkę, a kilka lat później rozpoczęła się wojna.
Mając 24 lata przez blisko kwartał pracowała jako pomoc w szpitalnej kuchni. W 1946 wyjechała do Łopatek (powiat wąbrzeski). Na czas poszukiwania pracy zamieszkała tam u kuzynostwa. Jeden z okolicznych gospodarzy Jerzy Ślusarczyk poszukiwał pomocy w opiece nad chorą żoną i trójką dzieci – wówczas szesnastoletnią Haliną, trzynastoletnim Zbyszkiem i trzyletnią Bernardą. Żona gospodarza przegrała walkę z chorobą, a pani Janina wciąż zajmowała się pociechami. Praca przerodziła się w głębsze uczucie i 2 kwietnia 1952 roku odbył się ślub Janiny i Józefa Ślusarczyków. Poza wspólnym prowadzeniem gospodarstwa, pan Józef zajmował się szewstwem. Para, poza dziećmi z pierwszego małżeństwa, miała troje dzieci – dwie córki Leokadię i Annę, oraz syna Jarosława (który zmarł krótko po narodzeniu).
Pani Janina należała do lokalnego koła gospodyń wiejskich, uczestniczyła w licznych kursach kulinarnych i krawieckich. Szyła ubranka dla wnucząt. Doczekała dwojga wnucząt, dwóch wnuczek i jednej prawnuczki.
Po śmierci męża w 1972 roku samodzielnie dalej prowadziła gospodarstwo. Pomagali w tym sąsiedzi, bliscy i kółka rolnicze. Mając 63 lata przeszła na emeryturę, a rolę przejęła najstarsza córka Leokadia. Do dziś mieszkają razem w Łopatkach.
Biuro Prasowe Urzędu Marszałkowskiego
listopad 2022 r.