Emilia Brączyk
Emilia Brączyk urodziła się w Danii w polskiej rodzinie
Emilia Brączyk urodziła się 25 sierpnia 1910 r. w Danii, w polskiej rodzinie. Jej rodzice wyjechali w poszukiwaniu lepszych warunków życiowych. Dorastała w mieście Odense. Dzieciństwo wspomina ciepło. Kiedy miała 15 lat, w 1925 r., wbrew swojej woli wraz z rodziną przeprowadziła się do Polski. Rodzice kupili spore poniemieckie ziemie w Małych Radowiskach w powiecie wąbrzeskim. Ojciec, doświadczony w pracy w rolnictwie, prowadził gospodarstwo, na którym pracowała Emilia wraz z czwórką rodzeństwa. W 1932 r. pani Emilia wyszła za Antoniego Brączyka i zamieszkała z nim w Wąbrzeźnie. W trakcie wojny Niemcy przesiedlili małżeństwo w okolice Krakowa. Podczas okupacji pani Emilia współpracowała z polskim podziemiem. Mówiła po niemiecku, więc była szczególnie cenna. Po wojnie wróciła z mężem na Pomorze, gdzie ciężko pracowała w swoim niewielkim gospodarstwie. Następnie dzięki córce, która poślubiła bydgoszczanina, przeniosła się do Bydgoszczy. Po śmierci męża pani Emilia pozbyła się gospodarstwa i kupiła domek przy ul. Czackiego na Szwederowie. Zamieszkała tam z córką i zięciem. W Bydgoszczy zajmowała się opieką nad dziećmi w przedszkolu przy ul. Bielickiej. Kiedy odebrano jej dom, bo powstawały tam bloki, w zamian dostała mieszkanie przy ul. Solskiego, w którym mieszkała wiele lat. Obecnie pani Emilia mieszka w Toruniu. Córka pani Emilii zmarła bezdzietnie w 2010 r. Jej mąż rok później.
