Antoni Gołod
urodził się 18 czerwca 1925 roku w Peliszczu – wiosce położonej niedaleko Brześcia nad Bugiem (obecnie na terytorium Białorusi). W 1939 roku ukończył szkołę podstawową w rodzinnej miejscowości.
W latach 1942–1944, podczas II wojny światowej, był członkiem Armii Krajowej, posługując się pseudonimem „Adaś”. Brał aktywny udział w działaniach ruchu oporu na terenie swojego zamieszkania. Z narażeniem życia przechowywał i ukrywał ludzi, dostarczał żywność oddziałom partyzanckim oraz przekazywał informacje.
W 1951 roku Antoni zawarł związek małżeński ze Stanisławą. Przeżyli razem 72 lata, tworząc trwały i kochający związek. Wspólnie wychowali cztery córki, doczekali się ośmiorga wnucząt i szesnaściorga prawnuków.
W obawie przed represjami i zsyłką na Sybir, w 1958 roku wraz z żoną i trójką małych dzieci przyjechał do Polski. Osiedlili się w Toruniu, gdzie rozpoczęli życie od nowa.
Antoni Gołod pracował w zakładach produkujących sery topione w Toruniu aż do przejścia na emeryturę w 1981 roku. Jest człowiekiem niezwykle pracowitym – poza pracą zawodową zajmował się również krawiectwem, szyjąc ubrania dla żony i córek. Własnoręcznie wybudował dom, zapewnił rodzinie godne życie i edukację dla dzieci, mimo bardzo skromnych środków.
Jest miłośnikiem historii i geografii, chętnie, jeszcze do niedawna, dopóki wzrok mu pozwalał, czytał książki i czasopisma. Lubił jazdę na rowerze. Obecnie, spędza więcej czasu odpoczywając, choć wciąż towarzyszy mu telewizja i modlitwa.
Zapytany o sekret długiego życia, odpowiada z prostotą: „Nie wiem, może modlitwa i praca. Oj tak, trzeba się dużo modlić, zgadzać z żoną i pracować.”
Beata Krzemińska
rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego
lipiec 2025 r.