Kopernik – Człowiek renesansu
Czasy Kopernika to epoka renesansu obfitująca w geniuszy. Ludzi takich, jak sławny torunianin, którzy zmienili życie przyszłych pokoleń i osiągnęli oszałamiające sukcesy w wielu dziedzinach. Kopernik staje tu w jednym szeregu z Leonardem da Vinci czy Michałem Aniołem.
Prócz wpatrywania się w niebo, Kopernik, jak przystało na potomka toruńskich kupców, twardo stąpał po ziemi. Był administratorem dóbr kapituły warmińskiej, znał wartość pieniądza – tworzył podwaliny ekonomii na długo, zanim ta stała się nauką.
Był też zawodowym lekarzem, którego metody leczenia dziś mogą się wydawać niezbyt doskonałe, ale ówcześnie uchodziły za najnowocześniejsze. A co najważniejsze, okazywały się skuteczne, o czym świadczy fakt, że Kopernik był wielokrotnie zapraszany przez bogatych gdańskich mieszczan oraz księcia Albrechta Hohenzollerna, by ich leczył. Zachowały się własnoręcznie wypisane przez Kopernika recepty lekarskie – niestety, jak większość kopernikanów, zostały zagrabione w XVII wieku przez Szwedów, Głównym składnikiem medykamentów stosowanych przez torunianina były zioła.
Kopernik był także geografem (sporządził mapy Prus i Warmii), tłumaczem (przełożył z greckiego poemat Teofilakta Symokatty z VI wieku), a także matematykiem. Sformułował, noszące jego imię, twierdzenie z zakresu geometrii płaskiej, które mówi, że jeśli wewnątrz okręgu toczy się bez poślizgu okrąg o promieniu dwa razy mniejszym, to dowolny, lecz ustalony punkt małego okręgu, porusza się prostoliniowo po średnicy okręgu większego.