Wanda Frankiewicz
Wanda Frankiewicz, córka Anieli i Franciszka Gaztów, urodziła się 15 marca 1920 roku w Stobnie (powiat tucholski) jako jedno z najmłodszych z dziesięciorga dzieci. To tu się wychowała i spędziła pierwsze lata młodości. Ukończyła szkołę podstawową i aż do roku 1954 mieszkała z rodzicami, którzy prowadzili własne gospodarstwo.
W czasie wojny brat pani Wandy trafił do obozu przejściowego w Potulicach (powiat nakielski). Troskliwa siostra wraz z kuzynką dostarczała mu jedzenie, za co sama została aresztowana.
W 1954 roku wyszła za mąż za Bernarda Frankiewicza. Rodzice męża posiadali gospodarstwo w Starej Rudzie (powiat grudziądzki), wykupione po parcelacji gruntów w 1923 roku, i tam młode małżeństwo rozpoczęło wspólne życie. Para prowadziła hodowlę krów mlecznych. Niedługo potem na świat przyszło czworo dzieci państwa Frankiewiczów (jedno z nich zmarło w wieku niemowlęcym).
Seniorka od blisko pięćdziesięciu lat jest wdową. Po śmierci męża zamieszkała wraz z synem Adamem.
W młodości lubiła haftować i wyszywać. Chętnie też spacerowała i pracowała w ogrodzie. Dziś, ze względu na stan zdrowia, nie może oddawać się tym przyjemnościom, jednak wciąż chętnie spędza czas na świeżym powietrzu.
