Ależ mają fantazję!
Rozmowa z Wiesławą Alichniewicz, liderką środowiska związanego z Uniwersytetem Trzeciego Wieku w Tucholi
Rozmowa z Wiesławą Alichniewicz, liderką środowiska związanego z Uniwersytetem Trzeciego Wieku w Tucholi, która jest tegoroczną laureatką Nagrody Marszałka Województwa w dziedzinie budowy społeczeństwa obywatelskiego
Seniorzy chcą być potrzebni, chcą robić ważne rzeczy – dla siebie i innych. Pani udało się połączyć działania na rzecz seniorów z aktywnością tego środowiska na rzecz lokalnej społeczności.
Rok po przejściu na emeryturę (byłam nauczycielką matematyki w technikum leśnym), spędzałam wakacje w Tunezji. Koleżanka, która ze mną była, opowiadała o tucholskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Już w październiku zostałam jego słuchaczem. W tamtym czasie w ofercie były tylko wykłady. W trakcie mojej pracy zawodowej organizowałam sporo wycieczek dla uczniów, więc oczywistym się stało, że kiedy objęłam szefowanie UTW sekcja turystyczna wkrótce się pojawiła; do tego język angielski, bo potrzebny w wyjazdach zagranicznych.
Fot. Tymon Markowski dla UMWKP
Dużo podróżowałam, zarówno po Polsce, jak i za granicę. Zawsze wtedy myślałam o polskich emerytach. I dostrzegłam, że UTW mógł im pomóc w zwiedzaniu świata. Byłam pod wrażeniem podróży seniorów niemieckich, japońskich i innych. Staram się, by nasi też mogli zwiedzać świat.
Wiąże się z tym sporo pracy i zaangażowania, ale daje mi to satysfakcję. Wspólnie zwiedziliśmy prawie całą Polskę, wszystkie stolice ościennych państw i większe miasta w pobliżu granicy. Kiedy jechaliśmy do Lwowa (dwa autokary), akurat na Ukrainie zaczęły się zawirowania. Celnicy na granicy mówili „ależ macie fantazję”. Wycieczki cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Słuchacze naszego UTW cyklicznie jeżdżą też do opery, teatru, kina, na basen; ćwiczą jogę i gimnastykę, grają w kręgle; uczą się obecnie trzech języków obcych: angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego; malują, dziergają, przygotowują wystawy i występują na scenie.
Fot. Tymon Markowski dla UMWKP
Macie na koncie interesujące inicjatywy kulturalne, z sukcesem występuje Kabaret Sanatorium.
Podczas jednej z wycieczek w Jeleniej Górze umówiłam się z kabaretem tamtejszego uniwersytetu. Dla nas przygotowali występ. No i po powrocie powstał kabaret u nas. Wojciech Ziółkowski, reżyser i scenarzysta, poprowadził nas tak, że zdobywaliśmy nagrody na festiwalach, przeglądach regionalnych, wojewódzkich i krajowych, m. in. na Juwenaliach [III Wieku] w Warszawie. Na naszych premierach mamy za każdym razem pełną salę domu kultury. Ogromna radość i satysfakcja! Aktorzy naszego kabaretu są zapraszani do udziału w przedstawieniach tucholskiej licealnej grupy teatralnej, uczestniczą też w Narodowym Czytaniu.
Ostanie nasze działania to projekt „Na przełaj przez pokolenia” – teatr międzypokoleniowy, potyczki sportowe, mityngi, wspólne dzierganie. Łączymy pokolenia – wnuki, rodzice, seniorzy. Doskonale to funkcjonuje, a jaka przy tym integracja tych środowisk, ile nowych znajomości! Pod okiem znanego artysty malarza Zenona Korytowskiego tworzą swoje prace nasze malarki. Prace wysyłamy na konkursy i na tym polu również mamy osiągnięcia i nagrody nawet na szczeblu krajowym. Na UTW można też wyeksponować umiejętności literackie (poezja, proza, scenariusze) – nasze prace, wysłane na ogólnopolskie Juwenalia III Wieku do Warszawy, były doceniane i nagradzane (pierwsze miejsce w tym roku i w roku 2013). Zorganizowałam nawet profesjonalny pokaz mody – modelki występowały we własnoręcznie wykonanych w strojach, tucholska publiczność przyjęła to entuzjastycznie.
Oprócz wykorzystywania własnych pomysłów chętnie odpowiadamy na propozycje innych. Uczestniczymy w ogólnopolskich projektach – np. „Bioróżnorodność to także My”, „Mam prawo wiedzieć i działać”, „Zmień nawyki, nie klimat”. Biorący w nich udział nasi koledzy otrzymali tytuły liderów lokalnych inicjatyw ekologicznych.
Fot. Tymon Markowski dla UMWKP
Skąd czerpie pani siły?
Z zadowolenia z udanych przedsięwzięć, które jest jednocześnie zachętą do dalszych działań. (…)
19 lipca 2017 r.