Stefania Zyznowska
Stefania Urszula Zyznowska, córka Zofii i Władysława Grabowskich, urodziła się 13 listopada 1922 roku w Wąbrzeźnie. Uczęszczała do Szkoły Podstawowej nr 2 oraz do Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego, w którym ukończyła naukę w czerwcu 1939 roku.
Gdy rozpoczęła się II wojna światowa, pracowała w sklepie swoich rodziców i dodatkowo jako pomoc krawiecka. W lipcu i sierpnia 1941 roku przebywała w obozie przesiedleńczym w Toruniu, tak zwanej Szmalcówce. Od 1 listopada 1941 do 30 kwietnia 1942 roku pracowała przymusowo u Niemców w Trzebiatowie (województwo zachodniopomorskie). Od maja 1942 roku przebywała w Grudziądzu, gdzie spędziła sześciotygodniowe oblężenie miasta. Pracowała tam w księgarni Arnolda Kriedte od sierpnia 1942 roku do 11 stycznia 1945. Po zakończeniu działań wojennych powróciła do Wąbrzeźna. Podjęła pracę jako księgowa w wielu firmach, najdokładniej wspomina dwunastoletnią pracę w wąbrzeskich Zakładach Graficznych.
W 1947 roku stanęła na ślubnym kobiercu z Franciszkiem Zyznowskim. Doczekała dwóch córek, dwóch wnuczek i wnuka, a także trzech prawnuczek i prawnuka.
Do dziś mieszka w domu w Wąbrzeźnie, w którym przyszła na świat.
Biuro Prasowe Urzędu Marszałkowskiego
listopad 2022 r.