Stefania Rzechuła
Z odwagą i determinacją mierzyła się z codziennymi wyzwaniami, harmonijnie łącząc wymagającą pracę na gospodarstwie z realizacją swoich pasji. Jej talent do rękodzieła – finezyjnie wyszywanych serwetek, dzierganych na drutach swetrów i skarpet – w połączeniu z kulinarnym kunsztem, pokazuje, że wśród codziennych obowiązków można znaleźć przestrzeń na tworzenie rzeczy wyjątkowych.
Urodzona 28 listopada 1924 roku w Brzeźnie (powiat świecki), przyszła na świat jako jedno z czworga dzieci Rozalii i Stanisława Tabaszów. Jej życie od najmłodszych lat było związane z pracą na gospodarstwie rolnym.
W czasie II wojny światowej została skierowana na roboty przymusowe. Aż do końca wojny pracowała w niemieckim gospodarstwie w pobliskiej miejscowości Nowy Jasieniec. Po wyzwoleniu wróciła do rodzinnego domu, aby wspólnie z rodzicami i rodzeństwem kontynuować pracę na gospodarstwie. Nie ograniczała się wówczas tylko do obowiązków rolnych, pracowała również w sklepie i angażowała się w działalność społeczną w swojej wsi. Była członkinią koła gospodyń wiejskich, aktywnie uczestniczyła w życiu lokalnej społeczności.
W 1961 roku wyszła za mąż i przeniosła się do Bydgoszczy. Rok później urodziła syna Krzysztofa. Z powodzeniem łączyła rolę matki z pracą zawodową. Od 1971 roku, jeszcze do niedawna, mieszkała w wybudowanym wspólnie z mężem domu na bydgoskich Bartodziejach.
Po przejściu na rentę nadal pozostawała aktywna. Doczekała się dwojga wnucząt, Adama i Ewy. U boku męża przeżyła prawie pół wieku, w 2006 roku owdowiała.
Biuro Prasowe Urzędu Marszałkowskiego
listopad 2024 r.