Stanisława Strógalska
Z domu Maćkowiak, urodziła się 11 listopada 1924 roku w Biedrusku (województwo wielkopolskie) w rodzinie o wojskowych tradycjach. Jej ojciec służył w wojsku, a matka zajmowała się domem. Dzieciństwo spędziła z siostrą i bratem.
Młodość Stanisławy przypadła na trudne czasy II wojny światowej. Została wywieziona na roboty przymusowe do Niemiec, ciężko pracowała, mierząc się z licznymi wyzwaniami. Po zakończeniu wojny wróciła do Polski i związała swoje życie zawodowe z koleją, pracując w biurze.
W 1949 roku poślubiła Bernarda Strógalskiego, który również pracował na kolei, a wcześniej w bydgoskim Zachemie. Doczekali się dwójki dzieci, trojga wnuków i trojga prawnuków. Stanisława uwielbiała podróże po Polsce, co roku organizowała rodzinne wakacje, dbając o to, by jej dzieci poznawały nowe miejsca. Córka Halina wspomina także pełną troski pomoc mamy w nauce. Całe dorosłe życie spędziła w Bydgoszczy, choć w czasach panieńskich mieszkała z rodzicami w Olsztynie i Rawiczu.
Stanisława zawsze chętnie czytała książki, od romansów po powieści przygodowe. Literatura była dla niej pasją, której poświęcała każdą wolną chwilę. Chociaż dziś jej wzrok jest słabszy, wciąż prowadzi dziennik, w którym zapisuje swoje myśli i wspomnienia. To także utalentowana rękodzielniczka – na szydełku tworzyła piękne rzeczy. Mieszka z wnuczką, która wspiera ją po przebytym wypadku.
Beata Krzemińska
rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego
grudzień 2024 r.