Jadwiga Nowak
Najmłodsza z czwórki dzieci Władysławy i Jakuba Pikiesów, urodziła się 24 września 1924 roku w Bydgoszczy, gdzie jej rodzina osiedliła się w 1922 roku. Od najmłodszych lat wyróżniała się ciekawością świata i doskonałą pamięcią. Rozpoczęła naukę w Szkole im. Świętej Trójcy, a następnie w Katolickim Gimnazjum Humanistycznym w Bydgoszczy (obecnie VI LO), przerwaną wybuchem II wojny światowej.
W czasie wojny Jadwiga musiała podjąć pracę zarobkową. Od 1940 roku zatrudniona była w Bydgoszczy – najpierw w Jarużynie, gdzie pracowała jako robotnica rolna przy rwaniu lnu, a następnie krótko w zakładzie produkującym zaciemnienia okienne.
Od 1941 roku do końca okupacji pracowała w rodzinie niemieckiej, gdzie zajmowała się obowiązkami domowymi: sprzątaniem, praniem i robieniem zakupów. Po zakończeniu wojny przez dwa miesiące, wspólnie z siostrą, pełniła funkcję sanitariuszki przy ulicy Konarskiego, opatrując rannych żołnierzy.
Z końcem marca 1945 roku rozpoczęła pracę na kolei. Początkowo zatrudniona była w biurze telegraficznym, a od 1954 roku w Biurze Zabezpieczenia Ruchu Łączności PKP. Z tym miejscem była związana aż do przejścia na emeryturę w listopadzie 1980 roku na stacji Bydgoszcz Główna.
W 1952 roku poznała swojego przyszłego męża, Leona Nowaka, i w kwietniu wzięli ślub. Wspólnie wychowali dwie córki. Doczekała się wnuka i dwóch prawnuczek. W latach 60. Jadwiga kontynuowała edukację w Technikum Kolejowym, zdobywając w 1971 roku świadectwo dojrzałości jako technik ekonomista. W tym czasie dużym wsparciem była dla niej matka, która przejęła część obowiązków domowych.
Lubi spacery, czytanie klasyki literatury polskiej oraz śledzenie bieżących wydarzeń. Jest ciepła, empatyczna, pomocna, a także posiada poczucie humoru i umiejętność doceniania życia rodzinnego.
Beata Krzemińska
rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego
wrzesień 2025 r.