Genowefa Hejmanowska
przyszła na świat 5 października 1925 roku w Odolionie (powiat aleksandrowski) jako córka Stanisławy i Jana Andryszewskich, którzy prowadzili gospodarstwo rolne. Dorastała wraz z rodzeństwem – siostrą i bratem, którzy dziś mają odpowiednio 96 i 95 lat. Miała zaledwie 14 lat, gdy wybuchła II wojna światowa. W trudnych wojennych czasach pracowała w pobliskim zakładzie krawieckim, gdzie szyto mundury dla Wehrmachtu.
Około 1950 roku wyszła za mąż za Józefa, leśniczego, wdowca z Aleksandrowa Kujawskiego. Po ślubie zamieszkali w Aleksandrowie, gdzie wspólnie wychowywali pięcioro dzieci. Józef pracował w leśnictwie – początkowo na leśniczówce pod Aleksandrowem, później w Radziejowie, a następnie w zakładach w Aleksandrowie Kujawskim. Zmarł blisko pół wieku temu.
Genowefa przez wiele lat pracowała w Szkole Podstawowej nr 2 w Aleksandrowie Kujawskim jako kucharka. Codziennie gotowała obiady dla dzieci – pyszne, domowe posiłki, które wspominane są do dziś przez wielu uczniów i pracowników szkoły. Słynęła ze swojego pasztetu, którym obdarowywała rodzinę, zwłaszcza synową.
Doczekała się pięciorga wnucząt, z którymi utrzymuje bliski kontakt. Zawsze dbała o to, by rodzina spotykała się przy wspólnym stole. Choć w domu nie przelewało się, panowała w nim miłość i serdeczność.
W wolnych chwilach Genowefa lubiła robić na drutach i szydełkować. Do dziś chętnie sięga po książki i gazety – czyta wszystko, co wpadnie jej w ręce, i to wciąż bez okularów. Zawsze otwarta, życzliwa i gotowa do pomocy, pozostaje osobą, którą wspomina się z uśmiechem i wdzięcznością.
Beata Krzemińska
rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego
październik 2025 r.