Eleonora Łodygowska
Eleonora Łodygowska przez lata pracowała w spółdzielczości rzemieślniczej.
Eleonora Łodygowska (z domu Uniżycka) urodziła się 8 czerwca 1915 r. we wsi Borucin, w powiecie radziejowskim, w gminie Osięciny. Jej rodzice byli pracownikami rolnymi w miejscowym folwarku. Przyszła na świat w rodzinie wielodzietnej, jako najmłodsze, ósme z kolei dziecko, już po śmierci ojca, który był woźnicą w tamtejszym majątku. To na jej mamie spoczął wówczas cały trud utrzymania i wychowania licznego potomstwa. Pani Eleonora, jak wiele wiejskich dzieci w tamtych czasach, skończyła tylko trzy klasy szkoły podstawowej. Od najwcześniejszych lat pomagała w domu i pracowała na roli, i tak było przez całe jej dzieciństwo i młodość. W wieku 20 lat wyszła za mąż za młodzieńca z sąsiedniej wsi. Wraz z mężem Zygmuntem wyprowadzili się w 1935 roku do pobliskiego Borucinka, gdzie zamieszkali i gdzie przeżyli okupację hitlerowską. Po II wojnie światowej, w ramach reformy rolnej państwo Łodygowscy otrzymali 9 ha ziemi z parcelacji majątku i przez kolejnych 20 lat pracowali na własnym gospodarstwie. Małżonkowie doczekali się sześciorga dzieci. Jeden z synów, Stanisław zmarł w dzieciństwie jeszcze podczas okupacji. Pozostała piątka: Henryk, Marian, Mirosława, Jan i Zbigniew, po ukończeniu szkół oraz uczelni wyższych, wyprowadziła się do miasta. W 1967 roku państwo Łodygowscy sprzedali gospodarstwo i również opuścili Borucinek, wyprowadzając się do Bydgoszczy, gdzie przez szereg lat pracowali w spółdzielczości rzemieślniczej. Tutaj małżeństwo obchodziło też „Złote Gody”, czyli jubileusz 50-lecia pożycia małżeńskiego. Od śmierci męża w 1989 roku pani Eleonora pozostaje pod opieką dzieci. Aktualnie mieszka u córki Mirosławy. W ciągu swego długiego życia doczekała się 8 wnuków oraz 18 prawnuków, a ostatnio nawet dwóch praprawnuków. Ma znakomita pamięć, np. pięknie recytuje balladę Adama Mickiewicza „Powrót taty”. Zachowuje też pogodę ducha i dużo śpiewa. Jak twierdzi jej córka, ostatnio nawet coraz więcej. Ludowe piosenki zasłyszane w dzieciństwie pozwalają jaj wrócić do trudnych, ale szczęśliwych lat młodości.
