Eleonora Kruszyńska
urodziła się 26 października 1925 roku w Bydgoszczy. Dzieciństwo spędziła wraz ze starszą siostrą na bydgoskim Szwederowie, gdzie dorastała w skromnej, pracowitej rodzinie.
W czasie II wojny światowej pozostała w rodzinnym mieście. Jej ojciec został wywieziony na roboty przymusowe, a Eleonora wraz z matką i rodzeństwem starała się przetrwać trudne lata okupacji, naznaczone biedą i niepewnością.
Po wojnie wciąż mieszkała na Szwederowie. Tam poznała swojego przyszłego męża, Edmunda Kruszyńskiego – sąsiada „zza płotu”. Edmund w czasie wojny został wcielony do armii. Po wojnie wrócił do Polski i pracował kolejno jako kierowca taksówki, w Zakładach Chemicznych „Zachem”, a następnie w Straży Pożarnej przy ul. Pomorskiej w Bydgoszczy, gdzie przepracował 28 lat. Zmarł w 1985 roku.
Eleonora przez wiele lat pracowała w sklepie spożywczym, później poświęciła się prowadzeniu domu i pracy na niewielkim gospodarstwie. Uprawiała ogród, hodowała drób, troszczyła się o dom i rodzinę – jak sama wspominała, „zawsze było co robić”.
Jest osobą ciepłą, spokojną i pracowitą, oddaną bliskim. Wychowała pięcioro dzieci, doczekała się czworga wnucząt i pięciorga prawnucząt. Dbała o ich wykształcenie, ucząc szacunku do pracy, odpowiedzialności i rodzinnych wartości.
Jej pasją była kuchnia – znakomicie gotowała i piekła, a jej ciasta oraz torty cieszyły się sławą wśród rodziny i znajomych. Słynne było m.in. wesele, które samodzielnie przygotowała dla córki swojej siostry – na 80 osób. Lubiła teatr, kino i rodzinne spotkania, jednak najważniejszym miejscem zawsze pozostawał dla niej dom – pełen ciepła, troski i miłości.
Beata Krzemińska
rzecznik prasowa Urzędu Marszałkowskiego
październik 2025 r.