Jadwiga Górna
Jadwiga Górna, córka Marianny i Józefa Pawlikowskich, urodziła się 15 października 1919 roku w Elgiszewie (powiat golubsko-dobrzyński). Miała dwoje rodzeństwa – brata i starszą siostrę. Rodzice Pani Jadwigi osiedlili się w Elgiszewie w czasie I wojny światowej. Wcześniej mieszkali w Stanach Zjednoczonych. Do ojczyzny powrócili z pobudek patriotycznych. Posiadali niewielkie gospodarstwo, z którego się utrzymywali.
W czasie II wojny światowej Pani Jadwiga była przymusową robotnicą w niemieckim gospodarstwie w Ryńsku (powiat wąbrzeski) . Pod koniec wojny poznała Antoniego Górnego, za którego wyszła za mąż. Para doczekała się ośmiorga dzieci: Stefana, Edwarda, Heleny, Marii, Andrzeja, Urszuli, Jerzego i Wiesława. Najstarszy syn zmarł w wieku niemowlęcym. Rodzice prowadzili niewielkie gospodarstwo w Wlgiszewie. Pani Jadwiga zajmowała się domem i wychowywaniem dzieci. Udzielała się również w kole gospodyń wiejskich. Jej chlubą był przydomowy ogródek. Wielokrotnie kwietne rabaty Pani Jadwigi nagradzane były w lokalnych konkursach na najładniejszy ogród.
Mąż Pani Jadwigi zmarł w 1992 roku. Po jego śmierci seniorka zamieszkała wraz z synami. Obecnie przebywa u najmłodszego syna Wiesława.
Mimo swoich lat żywo interesuje się bieżącymi wydarzeniami. Chętnie ogląda telewizję i słucha radia. Jest bardzo religijna, codziennie odmawia różaniec.
Seniorka doczekała się dziesięciorga wnucząt, jedenaściorga prawnucząt i jednego praprawnuka.